‘In deze pagina’s ontmoet je verloren kinderen, Italiaanse heiligen, Franse revolutionairen, en koninklijke figuren “die zowel god als beest zijn”. Je reist door tijd en ruimte, naar Saoedi-Arabië, naar een herberg aan de Theems, naar de rand van Amerika, en je maakt kennis met de huishoudelijke routine van de maagd Maria, met de eerste kus van popidool Madonna. De essays zijn zowel politiek als persoonlijk; er zit gratie en vroomheid in, hebzucht en lust, en meer dan genoeg bloed – een deel ervan door mij vergoten.

De stukken, geschreven over een periode van dertig jaar, zijn oorspronkelijk verschenen in de London Review of Books, een van de levendigste tijdschriften van Europa. Het boek bevat mijn correspondentie met de redacteurs, nooit bedoeld voor publicatie, en ondanks het verstrijken der jaren zijn de onderwerpen actueel en boeiend. Het lijkt erop dat kritische essays ook verhalen kunnen zijn, verhalen met voldoende aantrekkingskracht om de nieuwsgierigheid te prikkelen van een breed scala aan lezers.’

Hilary Mantel