'Ze zat in het vliegtuig naar Argentinië toen de regering besloot dat alle reizigers bij aankomst twee weken in quarantaine moesten in verband met Covid-19. Hoog in de lucht wist men nog van niks. Terug in Berlijn, weken later, volgden opnieuw twee weken quarantaine.

Het was alsof deeltjes van Schweblins eigen werk zich in de realiteit hadden genesteld. Ze put uit een rijke traditie van schrijvers die werelden neerzetten in hun werk met nét dat toetsje horror waar je als lezer toch de koude rillingen van krijgt, omdat het zo dicht tegen onze wereld aanleunt. Op dat literaire slappe koord kan Schweblin bijzonder goed uit de voeten en wel zonder ooit een seconde het gevoel voor haar personages uit het oog te verliezen, om hen is het haar werkelijk te doen.

Persoonlijk ben ik als een kind zo blij dat wij haar werk uitgeven! Voor deze roman won ze bijvoorbeeld de Mandarache-prijs in Spanje, een prijs waarbij duizenden lezers tussen 15 en 30 jaar meebeslissen over de winnaar. Wat wil je nog meer, jonge lezers die actief zich bemoeien met welke auteur prijzen moet winnen?!'

 

Nelleke Geel, uitgever